به کارهای‌تان برسید. از این خبر رد شوید. آقای قاسمی با ما نبود. منظورشان آن عده از ایرانی‌هایی بود که معطل یارانه نیستند.

چشم به اخبار نمی‌دوزند تا ببینند حقوق بازنشستگی بالاخره افزایش یافت یا نه؟ نگران بالا رفتن قیمت اجاره‌خانه نیستند. معطل وام ده میلیونی نمانده‌اند.

ما آدم‌معمولی‌ها اوج تفریح‌مان سوار شدن قایق‌موتوری‌های دریای خزر است. با هر اصابت به موج دریا و رگ به رگ شدن کمر از سه ناحیه، ذوق می‌کنیم. با هر کوبیده شدن به صندلی‌های کمی نرم‌تر از موج‌شکن‌های ساحل هم کلی کیفمان کوک می شود.

با ما از قایق‌موتوری‌هایی بگو که برای یک سری آرزو شده. کشتی کروز اصلاً چه شکلی است؟ چند طبقه است؟ مثل توی فیلم‌ها استخر و سونا دارد؟ چه رنگی است؟

سفید یخچالی پرایدی، یا متالیک نوک‌مدادی؟ می‌شود در حالی‌که روی صندلی راحتی نشسته‌ای طلوع و غروب آفتاب را ببینی؟

ببخشید که ما اطلاعات‌مان کم است. هر چه کشتی دیده‌ایم توی فیلم‌های تلویزیون بوده. مثل همه فوتبال‌هایی که توی تلویزیون دیده‌ایم.

به نظرمان این سفر فقط خانوادگی‌اش می‌چسبد. یک خانواده چند نفره خوشبخت پول‌دار سوار کشتی می‌شوند. بعد با هم به استادیوم می‌روند و در کنار هم فوتبال می‌بینند. یعنی زن و مرد کنار هم می‌نشینند؟

ببخشید که باز هم سؤال پرسیدیم. چه کنیم، اطلاعات‌مان کم است. این را هم فقط توی تلویزیون دیده‌ایم که زن و مرد کنار هم می‌نشینند و فوتبال می‌بینند.  واقعاً چطور زیرساخت‌های‌شان دچار فروپاشی نمی‌شود؟

اصلاً گیریم در قرعه‌کشی کنسرو تن ماهی برنده شدیم و توانستیم کشتی کروز سوار شویم. چطور به استادیوم برویم؟ راحت و بدون دردسر؟ نباید در منطقه‌ای دور از آقایان بنشینیم؟ جدا و با فاصله؟

آقای قاسمی ممنون. شما چقدر به روز و باکلاسید. دست‌تان درد نکند.  ولی ما کشتی کروز و سفر به قطر نمی‌خواهیم.

 توی همین ایران خودمان زن‌ها بتوانند به راحتی استادیوم بروند، قد دیدن بازی جام جهانی کیف می‌دهد.

راضیه حسینی

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا